“Waarom rijden we niet, is de bus soms kapot?” “Nee joh, we staan voor een stoplicht, zie je dat niet?” “Waar dan? En hoe weet de chauffeur dat hij stoppen moet?” “Kijk, het stoplicht is rood, straks springt het op groen, dan mogen we verder rijden.” “Ja! Het is groen! Inderdaad, de chauffeur geeft gas!”
We bezochten een modern westers winkelcentrum, waar alles veel te duur is om er iets te kopen. Geen probleem, er zijn genoeg “gratis attracties”: een roltrap, een lift, een WC met een wasbak waar het water vanzelf begint te stromen als je je handen eronder steekt, en iets wat je handen droogblaast en pompjes met zeep… en ik verbaasde me er nogmaals over wat een verschil in werelden er bestaat…
We bezochten ook Xocomil, een waterpretpark: geweldig! Het heeft een internationale prijs voor de kwaliteit, en dat is ook wel te merken. De leerlingen wisten niet wat ze zagen en meemaakten, maar dapper als ze zijn zijn ze in alle attracties gegaan, zij het met angst in de benen (maar niet alleen zij, ik ook hoor!)(http://www.mayasautenticos.com/irtra_xocomil_and_xetulul.htm)
