Andres, een klein wondertje

Andres woont in San Antonio en is de jongste in een gezin van 10 kinderen. Drie van zijn oudere broers heb ik de afgelopen jaren lesgegeven. Andres is gehandicapt geboren. ....lees verder.... Toen ik Andres voor het eerst ontmoette, was hij 2 jaar oud, en kon alleen maar op bed liggen, niet zitten, kruipen of lopen. In tegenstelling tot vele andere families hier in Guatemala, schaamt deze familie zich niet voor Andres en zijn moeder Catarina neemt hem overal mee naar toe. Zijn 8 broers en zijn zus houden veel van hem, en spelen veel met hem. Sinds jaren kent men hem hier in ASELSI, want hij is hier vaak in de kliniek geweest en krijgt ook melk van het melkprogramma. In het verleden hebben fysiotherapeuten hem bekeken, maar omdat ze zo verweg wonen, kunnen ze niet naar de therapie komen (een reis van 9 uur heen en 9 uur terug, die circa 24 euro kost is veel). Maar de therapeuten hebben toendertijd wel aan de moeder uitgelegd hoe ze simpele oefeningen thuis kan doen, zodat de verlamde spieren van Andres soepel blijven. Andres is un ruim 6 jaar oud, en is flink vooruit gegaan. Van de week was hij hier in ASELSI, om de melk op te halen. Jennifer, onze fysiotherapeute, wist niet wat ze zag toen ik haar Andrés aanwees, die naast zijn moeder stond… jazeker, stond! De simpele oefeningen van zijn moeder (“ik doe elke avond dit met zijn benen”, zegt ze, wild de beentjes van Andres heen en weer bewegend in een fietsbeweging), en al zijn speelse broers hebben effect gehad. Andrés staat, kan zelf dingen eten, kan zijn T-shirt zelf uittrekken, hij loopt met hulp en zelfs al 2 passen los!
Geweldig he! Het is zowiezo geweldig om soms nog mensen uit San Antonio tegen te komen. Isabela is een oud-leerling van ons die nu getrouwd is en in Chichi woont. Afgelopen maand kwam ze naar de kliniek met een dikke buik: ze is 6 maanden zwanger. Andere oud-leerlingen studeren hier in Chichi en komen soms op bezoek op zondagmiddag.