"huis"-bezoek

Vorige week waren we in Sacapulas, ca 3 uur hier vandaan, en gingen we op huisbezoek bij Catarina en haar 6 kinderen. Dit wil zeggen dat de plaatselijke kerk dit gezin had uitgekozen als een "behoeftig" gezin, en dus bezochten we hen, met een grote mand met etenswaren t.w.v. 50 euro. Nou, een huis kon je het niet eens noemen,... lees verder... ze woonden vlak langs de rivier, het enige overdekte deel was waar ze sliepen, dat was denk ik ca 3x3 m groot (!!!met 6 kinderen!!!). Verder woonden ze buiten, boven het fornuis hing dan nog wel een golfplaat, maar dat was alles. (je zou kunnen zeggen: de fotos zijn "in" huis gemaakt). Vorige maand met de Agatha-storm was de rivier gestegen tot 2 meter van het slaapdeel vandaan, en had een deel van hun weinige bezittingen weggespoeld. Catarina heeft een man, en hij woont ook daar, maar is een stevige drinker. Vroeger woonden ze in een beter huis, maar hij verkocht dat huis vanwege zijn verslaving. De oudste zoon is 14, zit in de 6e klas basisschool en wil schoolmeester worden. Het viel me op dat hij zo´n duidelijke toekomstdroom heeft. Het enige wat ik kon verzinnen om hem in zijn studies te helpen, is hem de pen en het potlood te geven die ik in mijn tas had zitten. De moeder was erg verbitterd, zeker in het begin. Tijdens het gesprek werd ze wat zachter en aan het einde liet ze toe dat de groep met haar bad. Ondertussen zat ik met dochtertje van 6 (blauw Tshirt) te praten. Ik vroeg of ze Jezus kende, of van Hem gehoord had. Nee, niets van dat alles. Tja, waar begin je dan? Ik vertelde een paar dingen, dat je Hem niet kan zien maar dat Hij wel altijd luistert en je beschermt enzo. Heel de tijd zat ze me aan te kijken alsof ze de woorden uit mijn mond wilde trekken.
Later toen we terug naar ons hotel liepen, zagen we een dronken man op straat liggen te slapen, en de jongen die bij ons was zei: "Kijk, dit is de vader van het gezin"...